2.ไม่เขียนสำนวนผิดหรือใช้ต่างไปจากสำนวนที่มีใช้อยู่โดยทั่วไปเพราะจะสื่อความหมายไม่ได้ ดังจุดประสงค์ เช่น
-กงเกวียนกำเกวียน เป็น กงกำกงเกวียน
-ขายผ้าเอาหน้ารอดเป็นแก้ผ้าเอาหน้ารอด
|
3. ใช้สำนวนให้ถูกต้องตามสถานการณ์ สอดคล้องกับกาลเทศะและบุคคลและใช้ให้พอเหมาะ ไม่ฟุ่มเฟือย จนไม่อาจสื่อสารได้ดังต้องการ ดังนั้นควรคำนึงถึงโอกาสและความเหมาะสมเป็นสำคัญ
เช่น
-กระดี่ได้น้ำ ใช้เปรียบเทียบคนที่แสดงอาการ ดีอกดีใจ ตื่นเต้นจนตัวสั่น เช่น เขาดีใจเหมือนกระดี่ได้น้ำ
-กินน้ำใต้ศอก จำต้องยอมเป็นรองเขา, ไม่เทียมหน้าเทียมตาเท่า, (มักหมายถึงเมียน้อย
ที่ต้องยอมลงให้แก่ เมียหลวง
เเน่งน้อยใช้ ทำบัตรอวยพรวันปีใหม่
ตอบลบ